« poprzednie                          Wiatr wieje dokąd chce  i  szum jego słysz ...                            

                                                 Po  całej  ziemi , rozległ  się  Jego  głos.           

                                              A słowa Jego  dotarły  aż  do  krańców ziemi

     .  

Zdradliwy  lód

Lód i śnieg , moimi towarzyszami. 

Kosmiczny krajobraz

Tylko , pozorna  monotonia. 

Tu zawracam w innym kierunku

Teren  zróżnicowany. 

Droga zawsze prowadzi poza horyzont

Wzdłuż  zlodowaciołego wału   

Zdjęcia robię - samowyzwalaczem.

Śnieg ubity, spowity mrozem 

Rakiety zostały na wyspie

Z zadumą  spoglądam w słońce 

Ślady prowadzą wzdłuż kijków

Bywało  i  tak. Wk....się. Zakłucając błogą ciszę. 

Byle by sanki nie spadły w dół

20 km, szedłem po śladach psich zaprzęgów 

Oddalam się od wcześniejszego horyzontu

Daleka droga- cóż to jest w porównaniu z życiem 

,albo jeszcze z życiem wiecznym.Przygotowanym przez Boga 

Chwila  ulgi, droga w dół 

Napotkałem czyjeś ślady,- po mnie szło jeszcze duńskie małżeństwo

Nagrywam na dyktafon - myśli są ulotne 

Łzy  szczęścia, nie tylko z powodu wyprawy

Idę  tam , gdzie  nikt  mnie nie  czeka ,

By  wróci do miejsc przeznaczenia.

Idę  tam  gdzie  nikt  mnie  nie  spotka

Prócz  zamiaru  mego.

Nie mam  siły  płakac choc  czasu  jest  wiele

Próżno  toczyc  wojny , gdy wróg jest nieznany.

Doswiadczając  siebie w  zrozumieniu ciszy

Pośród krzyków duszy - krokiem  nieudolnym.

Rakiet nie było potrzeby używac,ale dobrze gdy są 

Teren  zaskakująco piękny

Człowiek jest jak cień.Byleby nie był leń.

Czasem płaski spowity lekkim wiatrem

Błoga  cisza, której nauczyłem się wcześniej 

Kolejny  nawis  śnieżny - odpoczynek

Ślady dwóch psich zaprzęgów, które zawróciły 

Słońce przebija się przez mróz

Ściana,jak w życiu. 

Ponownie wchodzę w kilkudziesięcio metrową rynnę

Sanie zjeżdżają w rynnę.Jednak idzie się dobrze 

Rynna  ma  ze  3,4 metry  wysokości

Trzeba lawirowac,co wydłuża drogę  

Szukam  drogi,pomiędzy lodowatymi pagórkami

Czasami na skróty.

Szedłem za śladami psich zaprzęgów.Z chwilą gdy zdecydowałem się przerwac wędrówke,znaczną częśc żywności,pozostawiłem, w worku,pomiędzy takimi(chociaż nieco głębszymi) pagórkami

Idę w kierunku wierzchołka na horyzoncie 

 Jezioro  marzeń - morze przeżyc - ocean  wspomnień

Nie chce się spac,- odpoczywam, marznąc. 

Dzisiaj zasnąłem poza śpiworem - ze zmęczenia.

Gotuję na dwa palniki.Szybciej,na mrozie 

Do namiotu dziś wchodzę szybciej.Już o 18.30.

Rekonesans wokół namiotu

Słońce i księżyc czasem pojawiają się razem

W ŻYCIU  JEDNAK  WARTO  WYBIERAC  TRUDNIEJSZE  ŚCIEZKI. NA  DROGACH  ŁATWYCH  CZŁOWIEK  NICZEGO  SIĘ  NIE  UCZY  I  NIE  MYŚLI  O  INYCH  MOŻLIWOŚCIACH